Ik denk dat de meest waarachtige gelijkenis die met een vlinder is. We zaten in onze cocon. We verpopten. Kwetsbaar en teder, al die nieuwigheid die zijn vorm nog moet vinden, hielden we ons angstvallig stil. Niemand die er verder iets van merkte. Tot vandaag. Wat een dag! Feestelijk, prachtig, vrolijk. We maken opnieuw kennis met het licht, slaan onze vleugels wijduit. We voelen ons als herboren!