Ik was er als de kippen bij toen de OA (Ondernemersvereniging Amstelveen) het bericht de ether in slingerde dat je je kon aanmelden voor een drietal sessies met Annemarie van Gaal als businesscoach. Niet op het podium als stip in de verte. Nee. In hoogst eigen persoon live (!) aan tafel en petit comité. En dan ook nog eens aan mijn tafel. Want de Music Meeting Lounge werd gekozen als een van de drie locaties waar de sessies zouden gaan plaatsvinden. Echt te gek, want bedenk eens, hoe vaak krijg je de kans om lessen te leren van een selfmade miljonair?
Toen het eerste groepje bij ons van start ging (ik zat in groep drie) deed ik die ochtend extra vroeg een rondje: check, check, dubbelcheck. Je wilt per slot van rekening aan zo'n opperonderneemster laten zien dat je je zaakjes best aardig op orde hebt. Bovendien wilde ik Annemarie graag persoonlijk hartelijk welkom heten en de hand schudden want dat mag weer vandaag de dag. Pontificaal in de deur staan wachten voelde wat overdreven dus besloot ik in de tussentijd de planten bij de entree op hun waterhuishouding te controleren. En zo kwam het dat ik voorovergebogen met beide handen in de natte aarde stond toen Annemarie het pad op kwam lopen. 'Goedemorgen, ahum'.
De sessie verliep geruisloos. Geen stemverheffingen, geen muziek. Ik gluurde zelfs nog een paar keer naar binnen om er zeker van te zijn dat het groepje er nog wel zat. Het wekte mijn nieuwsgierigheid. Waarom was het zo muisstil? Het antwoord op die vraag kwam toen ik een paar weken later zelf aan de beurt was. Laat ik hier verklappen dat die start ook nogal klunzig verliep. De nacht ervoor had ik vanwege emotionele omstandigheden nauwelijks een oog dichtgedaan. Slaapgebrek veroorzaakt een labiele gemoedstoestand waardoor ik met een opgejaagd hart arriveerde i.p.v. met een vol-verwachting-klopt-mijn-hart. Gevolg: waterlanders tijdens de voorstelronde.
Toch was dit het begin van iets moois, want juist ongemak breekt vaak iets open en brengt mensen dichter bij elkaar. Je laat los en vertelt. Levensverhalen, anekdotes en toekomstdromen. Ook Annemarie vertelde haar levensverhaal. Hoe zij bij de start van haar carrière van alles aanpakte - tot het schrijven van stomende verhalen voor een sekslijn aan toe - om als alleenstaande moeder uit de bijstand te blijven. Over het overwinnen van obstakels, groeistuipen én om na afwijzing niet in een hoekje te gaan zitten treuren maar vol in de herkansing te gaan. Net zo lang tot het lukt. Lopen. Fietsen. Zwemmen. Toen gaven we toch niet na een keer al op? Annemarie benoemde onze kwali-teiten en ja - ik kan het echt niet voor mij houden - ze roemde mijn schrijverstalent. Bloos, bloos.
Eén voor één nam ze ons en onze bedrijven onder de loep. Klaagzang werd direct omgezet in uitdaging en bij ieder vraagstuk werden we direct teruggeleid naar haar motto: onderneem, leer, lees, focus, doe het! Ze wees mij erop om een van de onderdelen van mijn businessmodel te gaan uitvergroten. Ik geloof daar zelf ook heilig in, maar was in enige mate in twijfel beland omdat iemand anders mij dit vorig jaar juist ontraden had. Na haar advies heb ik dit businessmodel weer liefdevol omarmd en met groot succes kan ik nu al onthullen.
We luisterden uitgebreid naar elkaar, vandaar de rust en relatieve stilte. Dat is een kunst hoor, want de meesten horen zichzelf maar al te graag ratelen (ik kan er ook wat van). Wensen voor de toekomst werden onthuld, plannen gesmeed, tekeningen uitgevouwen, adviezen onderbouwd. 'En jij stopt per direct met gratis schrijven'. Die strenge tip van Annemarie kwam binnen. Meeting Magazine heeft dan ook een aanzienlijk bedrag voor deze column moeten neertellen, de bodem van de kas is al in zicht ;-)
Ik onderneem. Als nooit tevoren!
PS. Annemarie beoordeelde de Music Meeting Lounge met 4x10. Het zaakje dus toch aardig op orde.
Marianne Kuiper
Eigenaar Efficient Hotel Partner & Music Meeting Lounge
Intermediair op het gebied van het zoeken en boeken van de perfecte locaties
Meer blogs lezen? www.efficienthotelpartner.nl
.gif)