Een stagiaire, wilden wij het nog een keer proberen? Ik moest er echt even goed over nadenken gezien het fiasco van de laatste keer. Automatisch dreven de onaangename herinneringen naar boven die ik destijds verwoordde in een van mijn best gelezen columns waarin ik al mijn frustraties 'een plekje' gaf. Over die tegendraadse stagiair die binnen no time iedereen met zijn Trumpiaans gedrag tegen zich in het harnas joeg. Hoe zou het nu met hem gaan? Zou hij al regeren vanuit zijn ivoren toren? Of zijn eigen hotel runnen zon-der ooit een stap op de werkvloer te zetten? Tijdens mijn vakantie afgelopen zomer appten mijn collega's dat zich een enthousiaste studente had aangediend. Of ik misschien toch, eventueel deze kans in overweging wilde nemen? Per slot van rekening hadden we ook hele goede stagiaires gehad. Dus niet blijven hangen in een slechte ervaring. Dat was een gevaarlijk moment. Want in vakantiestemming ben je geneigd alles sneller door een zonnige bril te zien. Ik zei ja, maar legde de sollicitatieprocedure en verantwoording bij hen. Om mijzelf alvast in te dekken voor de schuldvraag (ik had het nog zo gezegd!) mocht die komen. En zo begon begin september onze Emma, studente aan Stenden University (Hogere Hotelschool in Leeuwarden) aan een stage van tien maanden. Haar inwerkprogramma lag klaar en wij - ofschoon we juist heel graag jonge mensen opleiden - waren in opperste staat van paraatheid om er gelijk een einde aan te maken als ze ook maar enigszins het gedrag van haar voorganger zou vertonen. Onze angst bleek ongegrond. Vanaf de eerste dag heeft Emma het tempo erin, we kunnen haar nauwelijks bijhouden. Alsof ze al jaren deel uitmaakt van ons team, klaart ze moeiteloos de ene na de andere klus en als er geen klussen meer zijn dan verzint ze er wel een. Daarnaast blijkt ze ook een wandelende ideeënbox te zijn, doet ze verbaal niet onder voor de meest welbespraakte in ons team, is zij in het bezit van een ijzeren doorzettingsvermogen en heeft veel gevoel voor humor. Best essentieel om in ons team te kunnen overleven 'Die nieuwe is flink aan de maat. Gelukkig maar dat er geen salesmensen met taart en andere caloriebommen meer langskomen in dit coronatijdperk', grapte een collega een weekje voor haar komst. Net zelf -18 kilo schoon aan de haak en al een half jaar levend op een dieet van drie boterhammen met hüttenkäse per dag. Boterhammen die voor tien uur al op zijn. De rest van de dag in de zeurmodus 'ik heb ja-gen-de trek'. Maar goed, heel knap 'he did it' en is nu een lust voor het oog vanwege zijn getrainde lijf zonder ook nog maar enig gram buikvet. Natuurlijk lekte die opmerking uit maar Emma had haar antwoord klaar. 'De komende tijd ga ik niet alleen hier aan de slag maar ook met mijzelf om mijn overtollige studentenkilo's kwijt te raken'. En ze hield woord. Halen wij na een overdosis te verwerken annuleringen weer eens wat troostgebak of komt er toch een heldhaftig salespersoon (hulde aan Mövenpick) langs met zijn armen vol chocola, dan schudt Emma onverstoord nee en knabbelt tevreden aan een rijstcracker of bijt in een frisse appel. Ik denk dat het karma is. Maar dan omgedraaid. Dat deze geweldige stagiaire op ons pad geplaatst is omdat we het verdienen. Om het leed wat ons de afgelopen tijd is toegedaan te verzachten. Wie goed doet, goed ontmoet. Wij zijn dankbaar. Laat daarom deze stagiaire eeuwig blijven ook met twee maten meer of minder. Amen.
Eigenaar Efficient Hotel Partner & Music Meeting Lounge Meer blogs lezen? www.efficienthotelpartner.nl
| Inschrijven nieuwsbriefBlijf op de hoogte van alle nieuwtjes uit de branche
|