Ingrid Rip over Next Gen: Luister naar je belangrijkste stakeholders

Daar zit ik dan een jaar na de beslissing om in 2024 over de Next Gen te schrijven, een wens ingefluisterd door de huidige generatie. Wat zijn we nu wijzer geworden? Wat zou ik zelf graag zien dat er verandert? In dit laatste artikel geef ik nog enkele punten van aandacht mee omdat niet alleen ik, maar ook anderen die ik heb gesproken deze belangrijk vonden.

Tekst Ingrid Rip

Generaties

Om te beginnen denk ik dat iedere generatie andere ideeën, wensen en dromen heeft. Dat is van alle tijden. Verandering is de enige constante in ons leven. Gelukkig maar, anders zou onze ontwikkeling stil staan. Als ik terugkijk hoe ik in het leven stond en dit vergelijk met mijn ouders die bezig waren met de wederopbouw en hard werkten om hun hoofd boven water te houden, dan ben ik een 'prinsesje'. Ik heb altijd kunnen kiezen voor wat ik belangrijk vond, ik heb het werk gezocht waar ik warm van werd. Die ruimte om te verkennen, te groeien en te ontdekken gaven mijn ouders, mijn werkgevers en latere opdrachtgevers en uiteraard mijn zeer geliefde wederhelft.

Mijn zoons staan nu op eigen benen en proberen hun weg te vinden in een weerbarstige wereld die er echt anders uit ziet dan toen ik hun leeftijd had. Ik zie dat zij weloverwogen stappen zetten richting hun ambities. Ik zie hen (meestal) doordachte beslissingen nemen. Ik deel hun struggles bij tijd en wijle. Ik zie dat zij meer tijd voor zichzelf pakken, terwijl ik altijd maar bleef werken. Tegenwoordig hoor ik veel dat "ze niet meer weten wat werken is". Is dat zo? Of maken ze andere afwegingen?

Luisteren om op te lossen

Ook Else Baelde herkende dit en vraagt zich af hoe we nader tot elkaar kunnen komen. Een voorbeeld van Else: De gevestigde orde vindt dat de Next Gen niet hard wil werken. Het tegenwoord is dat ze best hard willen werken, maar ook een goede balans willen tussen werk en privé.

"Wat is hard werken? Wat mij opvalt, is dat er door de gevestigde orde een oordeel wordt geveld (bijvoorbeeld op LinkedIn) en dat de Next Gen dit weerlegt. Wat ik daarin mis, is dat wat beide 'kampen' verstaan onder sommige termen. Als we dit heel concreet gaan benoemen in de gesprekken waarin alle stakeholdergroepen betrokken zijn, wordt het pijnpunt helderder en komt de oplossing dichterbij."

Daar ben ik het 100% mee eens. Als mensen beter naar elkaar zouden luisteren, luisteren om te begrijpen, waarom iemand iets wil en waar dat aan bij moet dragen, zal dit voor meer kennis en wederzijds begrip zorgen.

Alleen zo zullen mensen zich erkend voelen in hun diepgewortelde wensen, waardoor wederzijds respect groeit. Respect zorgt er vervolgens voor dat meer mensen beter gaan luisteren en eerder geneigd zijn nieuwe ideeën te omarmen omdat met respect, geloofwaardigheid navenant toeneemt en er ruimte ontstaat voor verandering. Dat is niet iets dat je kunt afdwingen, dat is iets dat groeit als je voelt dat je serieus wordt genomen.

Je bent nooit te oud om te leren

De houding van velen in de gevestigde orde (wij doen dit al jaren zo en wij weten hoe het moet), helpt hierbij niet. Het kwam in diverse interviews al naar voren: De Next Gen kan veel van ons leren maar andersom kun-nen wij veel van hen leren! Dit sluit naadloos aan bij wat Virgenie van Kessel met mij deelde:

"Om evenementen op lange termijn boeiend en betekenisvol te houden voor alle generaties, is mijn boodschap simpel: Luister actief en blijf vernieuwen. Elke generatie - jong én ervaren - heeft unieke inzichten en ervaringen die de sector sterker maken. Wanneer we jongere generaties niet alleen als bezoeker, maar ook als medevormgever betrekken, profiteren we allemaal. Zo zorgen we voor dynamische, toekomstbestendige evenementen die voor iedereen relevant blijven."

Leren en anders leren

Een ander punt dat boven water kwam tijdens mijn gesprekken is, dat bijeenkomsten meer ervaringen moeten worden. En nee, dit hoeft niet altijd door middel van een hoog Eftelinggehalte. Een kleine ervaring kan al tot meer diepgang, plezier en inzichten leiden en hoeft echt niets extra's te kosten.

Zeker is dat het alleen maar zenden van informatie door wie dan ook, niet meer past. Als je het mij vraagt, heeft dat nooit gepast. Slechts een klein deel van de mensheid leert door alleen te luisteren. Er is zeker zo'n groot deel dat wil ervaren, oefenen, discussiëren om te leren zodat ze het ook kunnen toepassen in hun dagelijkse praktijk. Dat baant het pad voor de wens van Jan-Jaap in der Maur, die ik van harte deel als mens, als event designer en als deelnemer aan events:

"Laten we bijeenkomsten veranderen van spreker-gedreven naar deelnemer-centraal! Natuurlijk, een goede en met zorg gekozen spreker kan van enorme toegevoegde waarde zijn. Maar er kan zo veel meer. De vraag die we ons daarbij steeds moeten stellen is: De boodschap is verzonden, maar is hij ook aangekomen? Is er na het event iets veranderd? Best spannende vragen. Ze beantwoorden met 'ja' vraagt om lef om gebaande paden te verlaten en nieuwe dingen te proberen, om verder te gaan dan het afvinken van content, om met vormen te werken die je vooraf niet voor 100% kunt vastleggen. Want als er iets veranderd is, is het dat mensen geen genoegen meer nemen met alleen maar zitten en luisteren. Ze willen participeren en co-creëren. Dat verbindt alle generaties."

Bruggen bouwen

Verbinding, ook een woord dat ik vaker hoorde. In een van de artikelen hebben we het uitgebreid gehad over het bouwen van bruggen en hoe we dat het meest effectief doen. Van je inleven in de diverse stakeholders tot het goed luisteren naar elkaar. Van het aanpakken van taal tot het anders invullen van de programma's. Alles zal bijdragen aan betere eve-nementen. Mark Faes verwoordt het als volgt:

"Het succes van je event voor de lange termijn ligt in de verbinding met je doelgroepen. Het is essentieel om regelmatig met je deelnemers in gesprek te gaan en oprechte interesse te tonen in hun verwachtingen, wensen en behoeften. Door deze feedback serieus te nemen en te verwerken in je events, creëer je evenementen die aansluiten bij de waarden en interesses van alle generaties.

Iedere doelgroep evolueert; wat vandaag aanspreekt, kan morgen verouderd zijn. Door voortdurend te luisteren en je aan te passen, blijf je relevant en zorg je ervoor dat jouw evenementen impact bieden. Blijf luisteren, blijf leren, en wees flexibel genoeg om mee te bewegen met je publiek en alle generaties. Alleen zo kun je events creëren die een blijvende impact hebben."

En dit is ook precies wat Daniela Slavin me laat weten:

"Wees altijd op zoek naar feedback van anderen. Kijk kritisch naar wat je zelf ervaart. Deelnemers aan evenementen kennen hun wensen en behoeften, en als het mogelijk is, is het geweldig om rechtstreeks met hen te over-leggen. Dat voor mij heel nuttig geweest."

Succes is voor iedereen!

Een andere veel gehoorde actuele wens is inclusiviteit. Als mensen zich ongeacht leeftijd, gender, achtergrond etc. serieus genomen voelen, zullen ze zich flexibeler opstellen als het op veranderingen aankomt. En is dat niet precies wat we voor ogen hebben met het organiseren van events? We willen toch dat mensen meer kennis en inzicht hebben gekregen, wellicht meer vaardigheden geleerd hebben, mensen ontmoet hebben die een bijdrage leveren aan hun doel aan het einde van de horizon? Selena Praas gaf het volgende terug:

"Een belangrijke tip om evenementen op de lange termijn interessant en toegankelijk te houden voor alle generaties, is het centraal stellen van diversiteit. Zorg voor een gevarieerd aanbod aan activiteiten dat verschillende generaties aanspreekt, en betrek zowel jongeren als ouderen actief bij de organisatie. Zo blijf je relevant en creëer je een inclusieve sfeer waarin iedereen zich welkom voelt."

Wensen

Eigenlijk kan ik mijn bevindingen heel kort samenvatten, waarin ook meteen mijn wens voor de toekomst verwerkt is:

"Wat ik echt iedereen wens en gun is de vaardigheid om goed te luisteren naar en je in te leven in je belangrijkste stakeholders. Betrek hen in het ontwikkelen van je evenementen. Niet alleen het eerstvolgende maar ook met de stip aan de horizon in gedachte, om zo samen te komen tot nog betere events die daadwerkelijk impact hebben voor jong én oud. En zo heb ik er na een hele lange intro, toch nog een adver-tentie voor event design van kunnen maken, mijn stokpaardje, dat - eerlijk is eerlijk - wel alle wensen en tips met elkaar verbindt. Doe er je voordeel mee!"

Over de schrijver:

Ingrid Rip adviseert als event designer organisaties over bewust event design zodat de diverse stakeholders gewenste veranderingen kunnen realiseren met het oog op de korte termijn én de langetermijnstrategie. De methode neemt diverse wensen, benodigdheden, obstakels en pijnen in acht in de drie te doorlopen fases: Change, Frame, Prototype!