Column Wouter Olland: Oma Nelly effect

Nog nooit heb ik buiten de deur gegeten met de kerst. Maar eens moet de eerste keer zijn. Dus wij met maar liefst veertien man, vrouw en kind sterk naar een restaurant van een hotelketen die iedereen wel kent. Floris van achtien tot en met 'oma' Nelly van vijfennegentig aan een mooie lange tafel op Tweede Kerstdag. En 'oma' Nelly is eigenlijk geen echte oma, maar een mevrouw uit de buurt van mijn zwager. Met liefde een beetje geadopteerd als het ware. Een hele kleine, kromgebogen dame en bij binnenkomst sterk leunend op haar rollator. Heel stoer dat ze er is en vast een behoorlijke opgave. Ik ken haar nog niet en stel mijzelf even voor. Bijzonder dat ze er bij is.

Als een goed werkend team bekommeren we ons om de beurt om haar, maar tegelijkertijd blijven het korte beleefde gesprekjes zie ik. Meestal zit ze voorovergebogen in haar stoel met een vork als wapen in haar kerstbordje te prikken en wordt ze langzaam toch een beetje vergeten lijkt het. Dan is het mijn beurt vind ik om even naast haar te gaan zitten en een praatje te maken. En binnen 'no time' ontwikkelt zich een interessant gesprek. Er ontvouwt zich een rollercoaster aan anekdotes, avonturen en herinneringen. Van haar tijd in Amsterdam met collega Majoor Bosshardt tot al haar maatschappelijke functies en verhuizingen door het hele land. Haar ogen fonkelen en de energie spat er vanaf als ze vertelt. Ze leeft op en je vergeet dat ze stokoud is, invalide en er uitziet alsof ze niet meer helemaal goed is. Niets is minder waar. Helder van geest, humor en leuk om mee te praten. Een beschaafde, zeer sociale vrouw met intelligente inzichten en uitspraken.

Zwager Martijn gaat oma Nelly naar huis brengen. Drie uur kerstbrunch met driehonderd andere gasten, vrolijke bedieningsmedewerkers, rennende kinderen en een jolige kerstman hebben hun tol geëist. Langzaam komt ze uit haar stoel omhoog en schuivelt ze geholpen door een stok en een nichtje iedereen langs om even persoonlijk goede dag te zeggen. Maar voordat ik kan opstaan om haar kant op te lopen staat ze al voor me. Ze kijkt me lief aan en haar oogopslag raakt me. 'Dank je wel voor het heel erg leuke gesprek Wouter! Ik heb er van genoten'. Wat een beetje extra aandacht wel niet kan doen, bedenk ik mij weer. Of het nu zakelijk of prive is, unieke aandacht is een 'wettig betaalmiddel' zegt men wel eens. En niet alleen met kerst. Het 'oma Nelly effect' dus. Even tijd vrij maken voor anderen. Het kost misschien wat tijd, maar je krijgt er veel voor terug. Maar dat is niet het belangrijkste. Een ander blij maken is nog veel leuker. Ik hoop dat ze dat mij ook doen straks als ik onderuit hang aan een kersttafel en het lijkt alsof ik niet meer helemaal kan volgen. En dan heb ik een partij mooie verhalen over mijn leven! Haha! Voor nu eerst aan de slag met sales teams, mooie DISC-teambuilding events en de promotie van Groningen. Ik heb er zin in.

Goed 2024 gewenst en geef elkaar een beetje extra aandacht, zou ik zeggen. Juist ook de mensen die je misschien even vergeet of die er niet om vragen. Het kan een wereld van verschil maken.

Wouter Olland

Manager Groningen Conventions
Trainer Sales & DISC Team Building Events