De lente is weer aangebroken. En dat is te merken, want heb jij ze al gehoord? De nummer 1 tuinvogel in Nederland - de huismus - is al druk met het voorbereiden van de eerste leg van het seizoen. Deze kleine, bruine stadsvogels kennen een tweede leg en soms zelfs een derde leg in hetzelfde broedseizoen. Wat gezellig is, want de jongen uit de eerste leg kunnen dan mooi helpen met het opvoeden van de kleintjes die een tijdje later uit het ei kropen. Het is nu al een gekwetter van jewelste in de hulststruik voor ons huis. De mannetjes 'twitteren' er lustig op los. Met het zonnetje aan de hemel, komt de zoektocht naar een vrouwtje op gang. En dan kun je jezelf maar beter van je beste kant laten zien. Het doet me een beetje denken aan de bezoekers op een beurs. Wanneer ik hen observeer, kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat zij veel moeite doen om indruk op elkaar te maken. De een nog bonter gekleed dan de ander. En ook de standhouders proberen zich van hun beste kant te laten zien. Waar de vogels elkaar eten aanbieden of een mooi nest, daar word je als bezoeker op een beurs verleid met pennen, verse koffie en een brede, soms getrainde, glimlach. Zou dat de mate van succes op lange termijn nou echt beïnvloeden? Niet perse dus, gezien de toppositie voor de weinig opvallende huis-mus in de afgelopen tuinvogeltelling.
Dat neemt niet weg dat bij de meeste vogels de mannetjes het mooist zijn uitgedost. Van net wat meer contrast tot een bonte verzameling van de meest mooie veren. In het vogelrijk kom je alles tegen. En zit dat ene veertje een beetje slordig, dan kiest het vrouwtje onverbiddelijk voor het mannetje dat zijn veertjes wel op orde heeft. Er zijn vogels waarbij het uiterlijk verschil tussen de twee geslachten niet zo groot is. Daar dragen zowel mannetjes als vrouwtjes hetzelfde verenkleed. Is daar dan geen reden om te imponeren? Jazeker wel, maar op een meer subtiele manier. Het zijn dan ook deze vogels die doorgaans relaties voor de langere ter-mijn aangaan. Daar zijn de vrouwtjes niet gevoelig voor kleurenpracht en opschepperij.
De vrouwtjes bepalen dus in hoge mate welke mannetjes succesvol worden. Een interessant gegeven uit de natuur, vind je ook niet? Dus bedenk goed wie het nu eigenlijk voor het zeggen heeft. Neem nou de chimpansees: waar de alfaman denkt dat hij de leiding of de macht heeft, is het eigenlijk de alfavrouw die veel bepaalt. Dat doet zij door al dan niet steun te geven voor de plannen van de alfaman. En aangezien de alfavrouw het grootste deel van de groep achter zich heeft staan, is haar stem dus van groot belang. Die mannen zijn daarom altijd bezig om in een gunstig dag-licht te staan. En lukt dat niet, dan slaat de frustratie toe. Niet goed voor het onderlinge vertrouwen. Vertrouwen dat bij zowel mensen als dieren de basis vormt voor een prettige relatie.
Laat de lentekriebels dus maar kriebelen en poets je veren nog eens op. Ik verklaar ons broedseizoen voor geopend.
Daniel Seesink (Bewust Zoo) is naast spreker over apengedrag binnen managementteams ook maker van de podcast Over Vertrouwen Gesproken. Dit jaar lanceert hij de podcast '20 minuten voor aap', waarin hij managers en directeuren een gedragsspiegel zal voorhouden. Wie durft? Neem contact op via daniel@bewustzoo.nl.
.gif)
website | facebook | linkedin