Heropvoeding - Marianne Kuiper

Eerst dacht ik nog dat ik in de opnames voor een aflevering van Foute Vrienden of een ander candid camera-programma terechtgekomen was en scande daarom aandachtig zijn oren op influisterapparatuur. Maar nee, het was geen grap, het was echt. Tegenover mij zat een stagiair die na vijf (!) dagen zijn stage wilde evalueren en mij ter verantwoording riep.  

Stom dat ik de alarmbellen had genegeerd die oorverdovend hadden gerinkeld tijdens zijn sollicitatiegesprek. Alles in mij riep: nee, nee, nee en toch had ik ja gezegd. Waarom? Met het oog op zijn toekomst – een eigen hotel – wilde hij uitdaging, verantwoording, feitelijk mijn job. Interessant. Maar die attitude, poeh… alsof de aanbiedingen al binnenstroomden voor topfuncties in de hotellerie.

De tweede dag ging het al mis. Verveeld hing hij over zijn bureau en klaagde dat die simpele reserveringen hem absoluut geen uitdaging brachten en hij had al zo ont-zet-tend veel ervaring… en hallo, hij was vierdejaars. Had ik dat ik wel goed begrepen? Overdonderd door zoveel ambitie gaf ik hem spontaan de supervisie (dacht ie) over de 25 gasten die een training in onze Music Meeting Lounge kwamen volgen. Ontvangen, begeleiden, het hele pakket van a tot z. Toe maar, ga je gang.  

Maar waar bleef hij? Ruim een half uur te laat kwam hij aankakken. Onze gasten openden de deur voor hem in plaats van andersom. Laconiek reageerde hij dat er iets misgegaan was met de busverbinding. We lachten nog wat spaarzaam maar het was een voorbode. Bij de eerste pauze bleek dat we te weinig kopjes hadden en moest er even snel met de hand afgewassen worden. Met een gezicht als een oorwurm, alsof hij voor het eerst van zijn leven een theedoek zag, droogde hij wat kopjes. Zucht…

Wordt dit gedrag op school aangeleerd? Een collega die ook uit het tijdperk stamt dat je nog gewoon onderaan de ladder begon, het – niet piepen – geduldig zijn – weet je plaats – tijdperk, liet het woord kweekvijver vallen. Een ander herinnerde mij aan het geweldig filmpje (een eye-opener) van Simon Sinek https://bit.ly/2fl1yUu (8,8 mln weergaven op YouTube). Sinek legt op weergaloze wijze uit waarom het bedrijfsleven een zware tijd tegemoet gaat. Dat we te maken hebben met luie millennials die alleen in zichzelf geïnteresseerd zijn, snel succes willen en moeilijk te managen zijn. Waarom het onze eigen schuld is en wat we beslist moeten doen: steun geven en heropvoeden.

Een gesprek volgde en ik probeerde op een beeldende manier uit te leggen dat het niet verstandig is om na twee skilessen al van de zwarte piste af te willen. Dat er tijd nodig is om ervaring op te doen, om te leren, dat verantwoording moet groeien. Ik vertelde hem over mijn eerste baan waar ik in de tweede week een donker muffig archief in gedirigeerd werd. Een archief waar al geruime tijd de dozen naar binnen gekieperd waren. De simpele opdracht luidde: ruim op. Thuis deed ik een poging tot klagen. Mijn vader glimlachte en zei: ‘Wat een mooie kans zeg, laat zien dat je dit kan’. Dus ruimde ik wekenlang op (inclusief dode muis), rangschikte alles op datum en alfabet. Het gaf voldoening. 

Mijn preek kwam niet binnen. De volgende dag leverde hij demonstratief de sleutel in en vertrok. Natuurlijk informeerde ik zijn school. Hij werd op het matje geroepen. Een excuusmail volgde. Ongebreideld en overduidelijk gedicteerd. Jammer, had hij weer niets geleerd. Waarom was hem niet de waarde van geduld bijgebracht? Waarom werd hij niet ogenblikkelijk teruggestuurd? Wel werd de hoop uitgesproken dat ik ‘het maar een plaatsje kon geven’. Nou dat is gelukt. Bij deze. 

Marianne Kuiper
Eigenaar Efficient Hotel Partner& Music Meeting Lounge
Intermediair op het gebied van het zoeken en boeken van de perfecte locaties
Meer blogs lezen? www.efficienthotelpartner.nl

Foto: Ellen Martens

Tags: