'Vergeten' foto's

Als de euforie van het ‘ik heb er lang naar uitgekeken feestje’ voorbij is – in dit geval de succesvolle opening van de Music Meeting Lounge – ontvouwt zich een nieuw hoogtepunt: de foto’s. Althans, dat hoop je. Dit kan namelijk ook op een enorme teleurstelling uitlopen. Want wie kent ze niet? Die foto’s van een bruiloft, geweldig feest of belangrijk evenement die jammerlijk mislukt zijn. Wazige beelden, fel overbelichte plaatjes of mensen met horrorachtige rode ogen. Iedereen op z’n onvoordeligst omdat de belichting niet klopte Omdat er dom genoeg gekozen werd voor die gezellige oom die tijdens vakanties best mooie landschapjes fotografeert, maar natuurlijk geen flauw benul heeft hoe te fotograferen met weinig licht. Kiekjes maken kan iedereen. Fotograferen is een vak.

Zie de fotografie bij een evenement waar je veel tijd en energie aan besteed nooit als ‘sluitpost’. Ja, ik weet het, de rekeningen vliegen om je oren. Maar waarom wel een bak geld uitgeven aan uitnodigingen, catering, muziek en aankleding zodat alles er perfect uitziet, maar de fotografie aan het toeval overlaten? Immers, die foto’s moeten gebruikt worden voor het persbericht, social media en andere doeleinden. Zorgen bovendien voor jarenlang terugkijkplezier. Dan is het echt heel treurig als je op vrijwel iedere foto dezelfde mensen ziet (ja, dit komt heel vaak voor!) of je er op iedere foto tien jaar ouder uitziet dan je bent (of voelt). En het kan niet meer over he?
Gelukkig waren onze foto’s goed gelukt. Het zag eruit zoals het was: heel gezellig, sfeervol en allemaal enthousiaste gezichten. We klikten en klikten en we keken natuurlijk voornamelijk superkritisch naar onszelf. Een typisch vrouwendingetje. Mannen hoor je namelijk zelden of nooit zeggen ‘kan je die foto direct deleten alsjeblieft?’ Leuke foto’s dus. Maar hoe vaker ik keek hoe meer ik zag wat me niet beviel. Krampachtige trekken in mijn gezicht, logisch, omdat ik tegen beter weten in al drie uur op hakken liep waar ik het normaal nog geen 5 minuten op volhoud. En zag ik daar nou een onderkin? Geen perfecte plaatjes... maar het had slechter gekund, veel slechter. Het hadden exemplaren kunnen zijn uitsluitend geschikt voor mijn geheime verzameling ‘vergeten foto’s’.

Al heel lang geleden ben ik begonnen met het bewaren van foto’s die het fotoalbum niet haalden. Foto’s waarvan iedereen riep ‘weg ermee!’ maar die ik heimelijk onderschepte. Uiteraard voornamelijk foto’s van anderen. Met lodderogen, coupe windkracht 10, in beschonken toestand of met open mond (liefst met eten erin). Ik heb twee dozen vol en knutsel zo nu en dan iets leuks bijvoorbeeld als iemand een verjaardag met een mooi rond getal bereikt. Zo maakte ik ooit een hilarische verjaardagskalender. Alleen de maand juni werd gevuld met één prachtige foto, juist ja, een van mijzelf.

Hoe lang ik deze favoriete hobby nog mag uitoefenen is onduidelijk. Met allerlei nieuwe privacywetten in de maak kan het zo maar zijn dat je binnenkort vooraf toestemming moet vragen voor publicatie. Bijkomend geruststellend voordeel is dan wel dat afgekeurde foto’s van mijzelf definitief in de prullenmand belanden…

Foto’s van de opening van de Music Meeting Lounge vind je op www.musicmeetinglounge.nl

Tags: