 Het valt niet altijd mee om op te starten na de zomervakantie. De tank is bijgevuld, de motor is gesmeerd en pruttelt, maar velen hebben een zetje nodig om weer echt op gang te komen. Ik dit keer ook. Misschien te lang vakantie gevierd? Ik ben helemaal uit mijn ritme. Waar te beginnen? Er ligt zoveel. Nog 1001 e-mails te beantwoorden of te verwijderen, fotoshoot regelen, interview in het Engels voorbereiden, mijn Engels nog even oppoetsen (mijn dochter: ‘Mam, doe wat aan je ‘outspeech’, please…), sollicitanten ontvangen en oh ja, ook nog even een column inleveren. Er is meer dan genoeg om over te schrijven, maar vanwege mijn post holiday syndroom krijg ik het nu even niet lekker op papier. Ik besluit om wat columns te lezen ter stimulatie. Scherpe en snedige stukjes van Youp, hilarische kantoorjunglecolumns van Japke-d. Bouma waar ik keihard om moet lachen of columns van Femke van der Laan waar ik dan weer om moet huilen. En tenslotte scroll ik nog wat op LinkedIn, speurend naar iets wat voorbijkomt dat mij prikkelt tot het schrijven van een leuke column. En dat doet het. Mijn aandacht wordt getrokken door een bericht van iemand die recent aan een nieuwe baan begonnen is bij een soortgelijk bedrijf als Efficient Hotel Partner. Een concurrent of aardiger omschreven: een concullega. Ik lees de tekst. Ik ken die tekst. Het is mijn tekst. De woorden in de zinnen zijn wat door elkaar gehusseld of van voor naar achter verplaatst. Maar verder is de tekst, mijn tekst, schaam-te-loos gekopieerd. En dit is niet de eerste keer. De inspiratie ontbreekt, mogelijk ook het talent. Ik zie het helemaal voor me. De na-aper, in gesprek met de nieuwe collega: ‘Wat denk je, valt het zo op, nee toch? Best goed zo he? Alleen dat ene zinnetje, dat is toch wel heel erg haar stijl… haal dat er nog maar even uit dan.’ Hoe bestempel je dit? Ben ik geplagieerd of nageaapt? Geplagieerd klinkt overdreven. Maar nageaapt klinkt weer zo lief, kinderlijk, bijna onschuldig met een hoog dierentuingehalte. En ja, kinderachtig is het, maar onschuldig niet en lief al helemaal niet. De mens is een kuddedier en na-apen doen we graag, veelvuldig en op ieder gebied. Kopiëren, imiteren, nabootsen, na-apen. We maken ons er allemaal schuldig aan. Uit bewondering, uit verlangen, uit jaloezie, uit gebrek aan authenticiteit en originaliteit. Nog vaker uit gemakzucht. Waarom zelf het brein pijnigen, veel tijd verkwisten, moeilijk doen terwijl het makkelijk kan? Copy-paste. It’s so easy. Teksten schrijven voor nieuwsbrieven, website, flyers, artikelen, LinkedIn of andere sociale media. Het is razend moeilijk en het vergt tijd. Als het niet wilt lukken, lonkt de optie om andermans teksten te kopiëren en er dan nét even een andere twist aan geven. Immers: beter goed gejat dan slecht bedacht. Ben ik boos op de na-aper? Nee hoor, ik voel me eigenlijk wel gevleid. Toch fijn dat iemand jouw tekst zo goed vindt dat het klakkeloos overgenomen wordt. Is het origineel? Nee, dat natuurlijk niet. Misschien moet de na-aper daarom de volgende keer iets meer de tijd nemen, sleutelen aan de eigen creativiteit of om zichzelf te behoeden voor imitatiegedrag gezellig wat aapjes gaan kijken in de dierentuin. Een tevreden gevoel of trots is namelijk vele malen groter als het uit eigen bron komt. De quote van de maand in de Music Meeting Lounge is dit keer van Jimi Hendrix: I’ve been imitated so well I’ve heard people copy my mistakes. Marianne Kuiper Eigenaar Efficient Hotel Partner & Music Meeting Lounge Intermediair op het gebied van het zoeken en boeken van de perfecte locaties Meer blogs lezen? www.efficienthotelpartner.nl Volg mij ook op instagram@marianne.fj.kuiper | Inschrijven nieuwsbriefBlijf op de hoogte van alle nieuwtjes uit de branche
|
.gif){kind=tracking}
.gif)
.gif)
.gif)