MVO en de entropiewet



In mijn studie Elektrotechniek leerde ik de Tweede Hoofdwet van de Thermodynamica kennen, bekend als de Wet van de Toenemende Entropie. Simpel gezegd, het is een wetmatigheid dat in gesloten omgevingen de wanorde spontaan neigt naar maximalisatie oftewel de orde vanzelf afneemt. 

Een banale consequentie: je moet overal energie in stoppen als je chaos en aftakeling wilt tegengaan. Zonder de zon wordt de aarde een puinhoop. Het is filosofisch gezien een mooie wet waar ik met het stijgen van mijn leeftijd steeds vaker aan moet denken. Ook bij het volgende issue.

Green key
Of Green Key op zijn retour is weet ik niet. Het is wel duidelijk dat de onderscheidende kracht daarvan is afgenomen en bedrijven minder moeite doen om met het keurmerk te pronken. Het is gewoon geworden. Maar maatschappelijk verantwoord en groen ondernemen (MVO) is niet minder populair geworden. Immers iedere klant vindt het vanzelfsprekend dat je zuinig omgaat met energie en grondstoffen, verspilling tegengaat, afval gescheiden inzamelt en lief bent voor ‘planet’ en ‘people’, ongeacht je zorgen om de ‘profit’.  Maar het wekt wel enige verbazing hoe we elkaar kritiekloos in duurzaamheid achterna lopen. Niet alles wat er groen (of grauw) uitziet is ook echt de beste keus voor het milieu. Een paar voorbeelden.

Tesla
Eenmalig PET-plastic is in veel gevallen beter voor het klimaat dan eenmalig glas (bron: Milieu Centraal). Een papieren tasje is minder duurzaam dan een hergebruikte plastic tas. Een lompzware Tesla is minder resource-vriendelijk dan een Toyota Aygo. Het plastic velletje om een komkommer verlengt zijn houdbaarheid. Maar de gespletenheid ten top: milieuconferenties met hun kerosine-slurpende vliegverkeer tegen onbelaste stuntprijzen zijn nog steeds niet vervangen door teleconferencing.

Niet doen
Het meest verrast me dat groei zo weinig aan de kaak gesteld wordt, terwijl economische en demografische groeiwensen het meest botsen met MVO. Ondernemers willen groeien, burgemeesters willen groeien, besturen van scholen, ziekenhuizen en stichtingen willen groeien. Pfff, wat een prestatiedruk, wat een groeikrampen, wat een energieverbruik. Ontelbare onderzoeken hebben aangetoond dat schaalvergroting allesbehalve efficiënter maakt. De beste suggestie voor bestuurders en directies die duurzaam willen ondernemen, is daarom niet groeien. Nog duurzamer is ‘iets helemaal niet doen’, tenzij voor continue verbetering. Het is uiteraard redelijk en zelfs onvermijdelijk om energie te steken in instandhouding. In de strijd tegen de entropiewet...


Ton Soons, directeur Vergaderhamers, hèt kwaliteitslabel voor de congres- en vergadermarkt.
Reageren? Schrijf naar info@vergaderhamers.nl 
 

 
NB: Het auteursrecht op de content op deze website en in de (online) magazines wordt door de uitgeverij voorbehouden.


Auteur: Ton Soons

Tags:
Algemene voorwaarden | privacy statement